Wat doe je als je je in een achtbaan van live-events bevindt? Als je heeeeel graag even op de rem wil trappen, maar je die rem niet kunt vinden? Hoe overwhelmed je je ook voelt, je kunt jezelf helpen bij dit soort onvoorziene, stressvolle veranderingen. Tip: geef het proces alle ruimte!
De belangrijkste boodschap van deze blog:- Zie de intense periode als een proces waar je de tijd voor mag nemen. Ga niet willen versnellen omdat je het gevoel hebt dat dat moet. In verbinding met jezelf en je gevoel kun je helpende keuzes maken, ook als je het moeilijk hebt.
“Cliënte Lisa kwam in mijn praktijk omdat ze een heftige periode doormaakte. Haar zoon was net twee. Hij had een chronische ziekte, waardoor zij en haar partner al hun energie moesten steken in zijn zorg. Het bedrijf waar ze werkte ging verhuizen, dus het was onzeker of ze haar werk kon voortzetten, naast alle zorg die haar kind nodig had. Haar man kreeg tegelijkertijd een andere baan met meer verantwoordelijkheid én een hoop reistijd. Toen overleed haar oma plotseling. Een week later kreeg ze heftige migraine, gevolgd door hardnekkige hyperventilatie en een zeer pijnlijke stijve nek. Ze klopte uitgeput bij mij aan…Machteloos?Soms volgen life-events elkaar zo snel op dat je ze nauwelijks aan kunt. Maar daar houdt het leven lekker geen rekening mee. Ik help mensen als Lisa graag, omdat ik zelf ook goed weet hoe machteloos je je kunt voelen bij dit soort veranderingen. Met een goede mindset én aandacht voor jezelf kun je je toch goed staande houden tijdens zo’n persoonlijke rollercoaster.
“Als je beseft dat het leven écht te veel van je vraagt, kun je flink in paniek raken”
Overprikkeld zenuwstelsel
Wat mijn cliënten vaak doen in zo’n intense periode is: niet voelen. Ze staan in standje doorgaan, in standje overleven, en gaan-maar-door. Als je lange tijd onder druk staat en niet tussentijds ontspant, raakt je zenuwstelsel overprikkeld. De weg terug, naar een gezonde staat van zijn, duurt dan een stuk langer. Soms blijf je een tijd in ontkenning: het valt allemaal wel mee, dit gaat ook wel weer voorbij. Soms voel je je een aansteller, vind je dat je dit ook gewoon aan moet kunnen. Maar wat zegt je lichaam? Kun je onder al die spanning nog contact maken met je gevoel? Als je beseft dat het leven écht te veel van je vraagt en je vastloopt, kun je flink in paniek raken. Trek dan zeker bij me aan de bel. Als je merkt dat er iemand voor jou is, iemand die aandachtig luistert, je bijstaat en goede hulp biedt, geeft dat al veel rust. Samen zorgen we ervoor dat je je weer terugvindt.
Het proces doorleven
Het eerste wat ik Lisa leerde, was: zie deze fase als een proces. Een proces waar je de tijd voor mag nemen. Ga dit proces niet willen versnellen door jezelf druk op te leggen. Verwacht en eis midden in die storm juist even niets van jezelf. Geef jezelf de ruimte om deze fase te doorleven. Zie het als een tijd waarin je er ook voor jezelf mag zijn. Sterker nog, die verbinding met jezelf heb je extra hard nodig. Dan kun je blijven voelen. En jezelf helpen door slimme keuzes te maken.
En daarna gaf ik Lisa deze tips:
Mijn rollercoaster
Ik maakte zelf ook zo’n periode mee, afgelopen halfjaar, na de geboorte van onze tweede dochter Fenne. Mijn zwangerschap was al pittig, waarover je hier kunt lezen: https://key2change.nl/van-onverwachte-paniek-naar-een-goede-start-van-mijn-verlof/. En haar geboorte en de eerste maanden waren minstens zo intens. De bevalling duurde een halfuur. Sommigen zouden denken: dat is toch fijn? Maar mijn lijf deed alles vanuit een soort oerkracht, terwijl mijn hoofd dit tempo niet kon bijbenen. Omdat Fennes hartslag tijdens de persweeën heel hoog werd, moest mijn lichaam alles op alles zetten. Dat lukt gelukkig, maar ik moest echt herstellen van haar geboorte. En Fenne zelf ook. Pas na een paar bezoeken aan de osteopaat werd ze rustiger.
“Door deze pittige periode te zien als een proces waar ik de tijd voor mocht nemen, ging de negatieve lading er vanaf”
Kort daarna ging onze dochter Emmi van vier voor het eerst naar school. We moesten ineens rekening houden met schooltijden en met alle nieuwe dingen die daarbij kwamen kijken. Een proces dat voor de kersverse grote zus (en haar ouders) heel spannend was. Niet veel later begon ik weer met werken. En kwam ik mezelf, en mijn gebrek aan energie, weer op een andere manier tegen… Mijn leven en dat van ons gezin was totaal veranderd. De draad oppakken duurde dus ook veel langer dan ik had gedacht.
Negatieve lading
Tijdens mijn zwangerschap, bevalling en de periode erna voelde ik duidelijke momenten dat het niet goed met me ging. Mijn leven verliep anders dan ik wilde. Dan ik van tevoren had ingeschat. De keuze om eerder te stoppen met werken vond ik moeilijk. Daar had ook ik hulp bij nodig. Maar door deze maanden te zien als een proces, iets waar ik in mee mocht gaan, ging de negatieve lading er vanaf. Ik kon mezelf, en mijn gezin, alle ruimte geven. En alle veranderingen accepteren. Nu sta ik weer helemaal in mijn kracht. Iets wat ik jou ook gun! Ook bij Lisa kwam na enkele maanden de balans weer terug. Terugkijkend was ze blij dat ze iemand had op wie zíj kon leunen, zodat ze haar dierbaren kon blijven geven wat ze nodig hadden.”
Hoe voel jij je? Ga je door een pittige periode en ervaar je stress? Hier lees je wat het verschil is tussen stress, overspannenheid en burn-out: https://key2change.nl/hoe-voel-jij-je/
Jessica Crezee, www.jessicacrezee.nl