Eerste column van musicus Ruud Jansen; vanaf vandaag neemt hij zijn lezers regelmatig mee in zijn veelzijdige muziekwereld. Vandaag richt hij zich helemaal op zijn geboortestad Haarlem.
Ik houd van Haarlem, mijn geboortestad (Tekst: Ruud Jansen)
Er werd mij gevraagd, of ik niet eens een column zou kunnen schrijven voor Nieuws.nl. Leuk aanbod en waar ga je het dan over hebben? Waar kan ik het over hebben vanuit mijn interesses? Muziek natuurlijk, want daar heb ik per slot ruim 50 jaar een boterham met enig beleg in verdiend. Muziek heeft me bovendien op heel veel plaatsen gebracht. In ieder geval overal in Nederland, maar ook in Japan, Duitsland, Aruba, Engeland, België. Toch aardig wat plekjes op deze aardkloot.
Nu zo’n beetje in ruste, wonend in Beverwijk en toch…..altijd trekt de gedachte weer naar mijn geboortestad, Haarlem. De stad waar ik van hou, waar zeker mijn muzikale roots liggen. Helaas, mijn geboortehuis staat er niet meer. Dat was huize Beatrix aan de Zijlweg. Ik ben er ooit in mijn Soulful tijd nog eens terug geweest, omdat Hans Beckers er woonde. En Hans maakte foto’s van ons.
Ja die Soulful tijd
Wat een tijd. En wat leefde Haarlem toen. Overal bandjes, live muziek, een muzikaal rijke stad. En wat zo leuk was, de bandjes waren niet elkaars concurrenten. Want, we speelden allemaal iets anders, en hadden dus ook ons eigen publiek. Een paar namen uit die tijd…. Ekseption, Rob Hoeke, Sense of Humor, the Gothics, the Clarks, de Maro’s, Sea Side Section nr 6, Oscar Benton Blues band, kortom te veel om op te noemen. Het is ook maar een willekeurige greep uit wat me zomaar te binnen schiet.
Dan noemen we bovendien nog maar even het grote aantal sociëteiten, meestal in een Kerkzaaltje, geen sterke drank, alleen fris, acht uur beginnen en 12 uur thuis….Nou ja het publiek dan. Wij brachten de spullen naar onze oefenruimte en gingen onze gage opdrinken…..En een kratje bier in de kleedkamer, maar daar mochten we niet de zaal mee in…
Herinnert u ze nog? Casa, Vios, Blits, Riverside, Appelaar, Hogenbijl club, het Anker… Kortom volop vertier en overal muziek. De bandjes zaten niet om werk verlegen.
En dan een apart plaatsje ruim ik in voor Daddy’s. de club van Jan Hupkens. Wat een energie die man. En hij stuwde Soulful op in de vaart der volken. Grote feesten waren er in de toenmalige Kennemer Sporthal, en het Concertgebouw. Ja zo heette dat toen nog….Uit die tijd stamt ook mijn vriendschap met Rick v. d. Linden. Als Ekseption speelde, op zondagavond in de Tuinzaal van het Concertgebouw was ik er, als ik zelf niet hoefde te spelen. De kunst afkijken. Wat heb ik veel geleerd van die man. Tja wat wil je, ik had alleen klassiek gespeeld, op een kerkorgel.
Ik weet nog mijn eerste orgeltje….Klein, tien knopjes, en dat is behelpen, als je het orgel van de Kleverpark Kerk of van de R.K. Kerk in Haarlem Noord gewend bent… Mijn eerste bandje: The Crazy Cats, later Communication. Mijn eerste optreden bij Fortgens. Kwam ik de maandag op mijn werk, nou de kritiek was niet mals… “je speelt maar met een hand”
Tja meer hoefde niet, ik hoefde toch alleen maar akkoordjes te spelen. Want, veel orgel was er toen nog niet in de beatmuziek van 1966. Maar…… dat is allemaal goed gekomen. Bij de Soulful. Want daar zat heel veel orgel en piano in.
Tja en dan ‘s nachts, om een uur of drie half vier kwam alles wat muziek maakte elkaar tegen op de Grote Markt, bij Napoli. Want je had honger gekregen van de avond spelen……Maar, zo leerde je wel je collega muzikanten kennen….
Volgende keer: De volgende column van Ruud Jansen zal gaan over -hoe kan het ook anders- zijn idool en voorbeeld Rick van der Linden, toetsenist van Ekseption. ‘Er komt vast ook wel informatie over The Beatles?’ hoor ik u vragen. We gaan het beleven!
