Verhaal van de Dag: All the lonely people, where do they all come from?

Vandaag 78 jaar geleden, op 10 Oktober 1939, overleed in Woolton, een buitenwijk van de Engelse stad Liverpool, Eleanor Rigby, de echtgenote van Thomas Woods, een voorman bij de Engelse spoorwegen.

De wereld zou nooit van haar bestaan hebben geweten als ze niet, dankzij de wereldhit ‘Eleanor Rigby’ van The Beatles het ‘gezicht’ zou zijn geworden van alle eenzame mensen.

Altijd heeft Paul McCartney volgehouden dat Eleanor Rigby een puur fictief persoon was. Alleen lijkt er inmiddels niemand meer rond te lopen die dat nog accepteert als zijnde de waarheid. Sinds de release van het nummer in 1966 werd de verklaring van McCartney nog geloofd, maar dat werd anders toen in de tachtiger jaren, op de begraafplaats van St.Peter’s Church in Woolton, het graf van ene Eleanor Rigby werd ontdekt. Op zich had men nog kunnen denken aan toeval, ware het niet dat St.Peter’s Church precies de kerk was waar de jonge Paul McCartney en John Lennon elkaar voor het eerst ontmoetten. Volgens kenners en fans kan het dan ook niet anders dan dat de zanger ooit het graf met opschrift heeft gezien en daar zijn inspiratie aan heeft ontleend. Daar komt bij dat het thema van het nummer ‘eenzaamheid’ wel opvallend aansluit bij het levensverhaal van de ‘echte’ Eleanor Rigby.

Eleanor Rigby werd op 29 augustus 1895 geboren als dochter van timmerman Arthur Whitfield en zijn vrouw Mary Elizabeth. Het meisje bracht haar jeugd door met haar familie in het huis van haar grootvader, John Rigby, aan Vale Road in Woolton, grenzend aan Menlove Avenue, waar John Lennon opgroeide. Al op jonge leeftijd verloor zij haar vader, en toen ze 15 jaar oud was hertrouwde haar moeder. In de jaren die volgden trouwden veel van haar schoolvriendinnen en kregen een eigen gezin. Hierdoor werd Eleanor steeds eenzamer. Daarbij was ze, gedreven door financiële zorgen van het gezin, genoodzaakt om haar moeder te helpen bij haar werk als wasvrouw.

Pas op haar 35e ontmoette Thomas Woods, een 17 jaar ouder spoorwegbeambte, waarmee ze trouwde. Hoewel het huwelijk, getuige haar halfzus Hannah, een blijde gebeurtenis was, was het geluk niet van lange duur. Toen bleek dat Eleanor bleek niet in staat was om kinderen te krijgen, zette dit de liefde tussen haar en haar man zwaar onder druk, waardoor Eleanor ook in haar huwelijk steeds meer alleen kwam te staan. Op 10 oktober 1939, een maand na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, kreeg Eleanor Rigby een fatale hersenbloeding, en overleed in hetzelfde huis waar ze 44 jaar eerder was geboren, waarna ze werd begraven op het kerkhof van St. Peter’s Church, waar haar naam prominent prijkt op de steen van het familiegraf.

Hoewel het bijna niet anders kan dan dat het hier om dezelfde Eleanor Rigby gaat als in het Beatle-nummer is Paul McCartney dat toch altijd blijven ontkennen. Dat deed hij ook nog toen op 27 november 2008 het veilinghuis Idea Generation in Londen een loonstrook uit 1911 te koop aanbood, met daarop de handtekening van ene Eleanor Rigby, keukenhulp in een Liverpools ziekenhuis. Het bijna 100 jaar oude strookje leverde het lieve bedrag op van € 138.000,- bestemd voor de Sunbeam Music Trust, een vereniging die zich onder meer bezighoudt met muziekprojecten voor autistische kinderen.

Het vermoeden dat het hier echt ging om een handtekening van de vrouw die model had gestaan voor het beroemde Beatlenummer werd gerechtvaardigd door het feit dat de verkoopster, Annie Mawson, de loonstrook in 1990 persoonlijk had ontvangen van Paul McCartney, met als doel hiermee geld voor haar stichting te genereren.

McCartney’s reactie op de opbrengst van de veiling en alle speculaties rond het wel of niet bestaan van The Eleanor Rigby: “Als iemand zoveel geld wil geven voor een document dat zou bewijzen dat een fictief iemand wel degelijk bestaat, vooruit dan maar".

In ieder geval gaat op deze manier het nummer zijn doel niet voorbij en helpt het om autistische kinderen een beetje uit hun isolement te halen. In zoverre is Eleanor Rigby in ieder geval pure realiteit.