Zomerdrukte bij Dierenambulance Kennemerland ideaal instapmoment voor nieuwe vrijwilligers

KENNEMERLAND - Met de zomer voor de deur maken de medewerkers van Dierenambulance Kennemerland (DAK) zich op voor extra drukte.  Veel jonge vogels, egels en konijntjes die gevonden worden en moeten worden opgehaald, dieren die worden achtergelaten op te warme plekken, botulisme met vis- en vogelsterfte, en soms ook huisdieren die achtergelaten zijn omdat het baasje op vakantie ging.

(bron: IJmond360)

Kortom: de handjes kunnen weer uit de mouwen bij de circa 90 vrijwilligers van de Dierenambulance. Normaal gesproken zet je bij extra drukte ook extra medewerkers in, alleen is dat nu net het probleem. Ook veel vrijwilligers gaan op vakantie in de zomerperiode met als gevolg dat er juist mínder ‘handjes’ beschikbaar zijn.

Het is een probleem dat voor de DAK net zo oud is als het bestaan van de organisatie en wat ook vóór deze zomer niet meer op te lossen is. Vrijwilligers die zich nu zouden aanmelden moeten immers eerst een opleidingstraject volgen om daadwerkelijk plaats te kunnen nemen in de ambulance. Dat opleidingstraject is een combinatie van praktijk (het meerijden, soms als extra bijrijder, met de ambulance) en theorie (een traject opgezet door DAK samen met VONK).

Dierenambulance klaar voor nieuwe (bij)rijders

Drukte in zomerperiode ideaal leermoment voor nieuwe vrijwilligers

Toch is het heel zinvol wanneer nieuwe vrijwilligers zich juist nu, vlak voor de zomer, aan zouden melden. “Juist door de drukte tijdens de zomermaanden is het voor nieuwe vrijwilligers een ideaal moment om praktijkervaring op te doen”, aldus Colette Hesse, algemeen manager bij Dierenambulance Kennemerland. “Door mee te rijden met de ervaren chauffeurs (rijders), die bijna alles al een keer hebben meegemaakt, krijgen ze in korte tijd te maken met alle mogelijk situaties”.

(bij)rijders

Twee van die ervaren rijders zijn Margreet Kraaijer en Hans Bilars. Samen rijden ze op een van de twee dierenambulances die 24/7 paraat staan.

Twee van de vaste vrijwilligers op de Dierenambulance Hans Bilars en Margreet Kraaijer

Margreet rijdt inmiddels al 3,5 jaar mee op de ambulance en is erg enthousiast over haar werk, dat zich niet beperkt tot het ophalen en/of verzorgen van dieren maar ook met het opvangen van de baasjes en eigenaren van de dieren. “Het opvangen van de baasjes is enorm belangrijk”, vertelt ze. “ Soms heb je te maken met baasjes die net hun huisdier verloren hebben door bijvoorbeeld een ongeluk. Die zijn dan ontzettend verdrietig, en dan lijden wij ook mee. Mensen kunnen op zo’n moment vaak geen beslissingen nemen van ‘wat te doen met het overleden huisdier’. Achterlaten, meenemen, zelf begraven… Wij nemen dan het dier mee en zorgen dat ’t er goed uit komt te zien voor als ze hem of haar later komen ophalen of men nog afscheid wilt nemen’.

Nog meer ervaring heeft Hans Bilars. Hij werkt inmiddels al 27 jaar als vrijwilliger bij de DAK. “Ik werkte toen nog in ploegendienst bij de Hoogovens en daardoor had ik genoeg vrije tijd om wat extra’s te doen. Dat werd dus de Dierenambulance. En dat ben ik altijd blijven doen. Eerst op de Communicatieweg in Beverwijk en later dus hier op de Kleine Houtweg in Heemskerk”.  Inmiddels is Hans gepensioneerd en verhuisd naar Alkmaar, maar nog altijd is hij 1 dag per week als rijder beschikbaar. “Dat blijf ik doen zolang ik kan”, aldus Hans.

Op de vraag wat voor hen het werk zo mooi maakt, zijn Margreet en Hans het met elkaar eens: “Vooral de dankbaarheid van alle mensen. Of ze nu een gevonden vogeltje melden, of verdriet hebben om een overleden huisdier, ze tonen zich allemaal dankbaar voor wat we doen”.

Dierenambulance heeft méér nodig dan alleen (bij)rijders

Als er gezocht wordt naar vrijwilligers voor de Dierenambulance denkt men al snel aan de chauffeurs (rijders), maar  deze vormen slechts een deel van de vrijwilligers. Zo zijn er ook ‘handjes’ nodig in de centrale voor het beantwoorden van de telefoon, het aansturen van de ambulances en het registreren van de ritten in de administratie.

Centralisten vaak het eerste contactpunt bij de Dierenambulance

Ook hard nodig zijn natuurlijk de dierverzorgers. Dieren die door de ambulance worden opgehaald moeten ook worden verzorgd tot het moment dat ze weer vrij de natuur ingaan, ze worden meegenomen door hun baasje, of worden overgebracht naar een dierenopvang of -asiel. Dat is altijd binnen 24 uur, want langer mogen dieren niet verblijven bij de opvang van de Dierenambulance. Dat met uitzondering van enkele 'eigen' dieren in en rond het pand van de DAK, zoals een haan en enkele kippen, enkele kanaries en niet te vergeten de inmiddels 25-jarige en enigszins brutale roodstaartpapegaai Kobus.

En dan is er bij de DAK ook nog ruimte voor ‘handige mensen’ in het klusjesteam, ofwel de zogenaamde ‘mopperploeg’. Dit zijn de dames en heren die er voor zorgen dat alles in en rondom het gebouw netjes blijft. Zij verzorgen het onderhoud van het gebouw maar ook van de tuin en het buitenterrein.

Jubileumjaar

Dierenambulance Kennemerland heeft nu eerst de (drukke) zomermaanden voor de boeg. Maar daarna is het tijd voor een feestje. In september bestaat DAK namelijk 50 jaar. Een mijlpaal die groots gevierd kan worden op, hoe kan het anders, Dierendag, dus op 4 oktober 2025.

De geschiedenis van DAK gaat terug tot 1973 en begon met de heer P. Schuit uit Heemskerk, die een zwaargewonde herdershond vond langs de Rijksstraatweg. Hij regelende EHBO en zorgde dat de hond naar de dierenarts werd gebracht. Toen hun initiatief groeide, richtte het echtpaar Schuit op 1 september 1975 officieel de Stichting Dierenambulance Kennemerland op, om structureel dierenhulp te bieden en met gemeenten samen te werken. Een succesverhaal dat op 1 september a.s. een gouden randje krijgt.

Maar tot die tijd gaan eerst een zomer lang de handjes uit de mouwen van hopelijk ook veel nieuwe vrijwilligers die in de voetsporen kunnen treden mensen zoals Hans en Margreet en al die vrijwilligers in andere functies, die allemaal één ding met elkaar gemeen hebben: ze zouden niet anders meer willen!