Flessenpost voor ‘outher space’: Dear Aliën…

Foto: Wikipedia - NASA

Vandaag 45 jaar geleden, op 20 augustus 1977, werd vanaf Cape Canavaral in Florida de Voyager II gelanceerd voor een enkele reis naar Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus en vervolgens tot ver buiten ons zonnestelsel. Aan boord een 12 inch ‘gouden plaat’, met daarop beelden, geluiden en heel veel informatie over de aarde. Want ja, stel je voor dat de Voyager onderweg ‘aliens’ tegenkomt, dan moeten ze toch weten wat voor vlees ze in de kuip hebben met ons, aardbewoners.

(tekst: Wim Meijer)

Vier op een rij
De lancering van de Voyager II vond plaats vanaf Cape Canavaral in Florida. Het Voyager-project was erop gericht om zo veel mogelijk informatie in te winnen over de planeten Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus. De vier ‘buitenplaneten’ stonden op dat moment min of meer op 1 lijn, een situatie die zich slechts eenmaal in de 175 jaar voordoet, waardoor het mogelijk was om de 4 planeten met één raket te kunnen benaderen.

Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus (foto’s: Wikipedia – NASA)

Deze ‘Grand Tour’ bleek en blijkt een groot succes. Op 9 juli 1979 passeerde Voyager 2 Jupiter, vervolgens op 25 augustus 1981 Saturnus, Uranus werd op 24 januari 1986 als derde bereikt en op 25 augustus 1989 bracht Voyager II een bezoekje aan Neptunus. “Mission completed”, zou je denken. Maar niet dus!

Niet te stoppen
Voyager II raast vrolijk verder met een snelheid van 495 miljoen kilometer per jaar, heeft inmiddels al meer dan 20 miljard kilometer op de teller, heeft ook de planeet Pluto ruim achter zich gelaten en Inmiddels heeft Voyager 2 ook de baan van de dwergplaneet Pluto ver achter zich gelaten en heeft op 5 november 2018 de heliosfeer verlaten. Daarmee bevindt de sonde zich nu in de interstellaire ruimte..

Naarmate de reis langer duurt lijkt ook de kans steeds groter te worden dat het nagenoeg onverslijtbare ruimtevaartuig onderweg een keer ‘iemand tegenkomt’. En dan heb ik het over ‘close encounters’ en over ‘aliëns’. Maar, niets te vrezen, want dat is iets waar ze bij NASA rekening mee hebben gehouden.

Astronoom en kosmoloog Carl Sagan, initiatiefnemer van de ‘golden disk’ (foto: Pxhere)

Golden record
Op initiatief van astronoom en kosmoloog Carl Sagan werd er een 12-inch koperen grammofoonplaat (Golden Record) gemaakt met de naam ‘Geluiden van de Aarde”. Op deze LP waren begroetingen opgenomen in 60 talen, wetenschappelijke informatie over de aarde en het menselijk ras, muziek en natuurgeluiden en persberichten van o.a. President Jimmy Carter en toenmalig secretaris-generaal van de Verenigde Naties Kurt Waldheim. Deze ‘Golden Disk’ werd aan de Voyager II bevestigd als een soort van futuristische flessenpost, bestemd voor eventueel buitenaards leven.

Naïef
Een mooie gedachte, alhoewel mij toch het gevoel bekruipt dat er iets naïefs in schuilt. Want hoe groot is de kans dan een buitenaardse levensvorm een zelfde soort ontwikkeling zal hebben doorgemaakt als wij mensen op deze aarde, en daardoor een beetje op ons lijkt. Als we al niet weten of die eventuele levensvorm überhaupt armpjes of beentjes heeft, hoe groot is dan de kans dat elders een stopcontact aanwezig is om Sagan’s ‘Golden Disk’ af te spelen? Oké, NASA meldt dat ze in ieder geval een beschrijving hebben toegevoegd van hoe de LP afgespeeld moet worden. En nu maar hopen dat die ‘groene mannetjes’ ook kunnen lezen.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen