Gisteren, woensdag 6 september, werd in het Olympisch Stadion in Amsterdam voor de 8e keer de Nationale Rollatorloop georganiseerd.
Sportgeschiedenis
Ruim 300 deelnemers stonden aan de startstreep van het indrukwekkende stadion, waar sinds 1928 talloze malen sportgeschiedenis werd geschreven. Driehonderd deelnemers die, weliswaar ‘geholpen’ door de rollator, in de voetsporen traden van de legendarische Fanny Blankers-Koen die in ditzelfde stadion menig wereldrecord liep.
Records niet relevant
Bij de Nationale Rollatorloop gaat ’t echter niet om records. Het gaat er gewoon om dat mensen, naarmate ze ouder worden, gemotiveerd blijven om te bewegen en daarnaast (zeker niet minder belangrijk) om met elkaar een heel gezellige onvergetelijk dag beleven. En dat moet gezegd worden: aan gezelligheid geen gebrek, want in het Olympisch Stadion was gisterenmiddag uitsluitend plaats voor lachende gezichten. Maar om dat te bereiken had de organisatie dan ook wel alle registers open getrokken met muziek, performing-arties Professor Russolo en een indrukwekkende opening, inclusief het ontsteken van de Olympische vlam.
Buurtzorg
De Nationale Rollatorloop is een initiatief van thuiszorgorganisatie Buurtzorg, thuiszorgwinkel Medipoint en Olympisch Stadion Amsterdam. Maar ook deze drie organisatie zouden niets kunnen beginnen zonder de talloze vrijwilligers die er gisteren voor zorgden dat al die 300 deelnemers naar het stadion konden komen en later ook weer thuiskwamen. Op iedere deelnemer was gisteren ook zeker een vrijwilliger aanwezig.
Actief Beverwijks trio
Onder de deelnemers ook drie dames uit Beverwijk die dankzij de inzet van Irma, Karin en Stijn van Buurtzorg Beverwijk (team 2) naar Amsterdam waren gekomen om hun 400 meter af te leggen in het stadion. Al bij binnenkomst van het stadion zat de stemming er bij hen goed in. Na het afhalen van de startnummers werd er dan ook eerst even tijd genomen voor een groepsfoto aan de voet van een indrukwekkende ‘opblaas-rollatorpop’, waarna vervolgens een plekje werd gezocht aan een tafeltje aan de voet van het podium waar Jazzband ‘Florence swingt’ het evenement een extra muzikaal tintje gaf. 
Net als voor veel van de deelnemers was het ook voor de Beverwijkse dames, mevrouw van den Heuvel (93), mevrouw Stoffers (86) en mevrouw van Hulten (79) niet de eerste keer dat ze deelnamen. Ook enkele voorgaande edities hadden ze al meegemaakt en ze zien de Rollatorloop dan ook eigenlijk meer als een gezellig uitje dan als een sportieve prestatie.
400 meter maken het verschil
Toch moet de prestatie niet worden onderschat, want vertaal die afstanden (400, 800 en 2400 meter) maar eens naar de dagelijkse praktijk. Vierhonderd meter kunnen lopen betekent in de praktijk soms het verschil tussen wel of niet zelf boodschappen kunnen doen, op visite kunnen gaan, in huis kunnen lopen of kunnen traplopen. Kortom: het vermogen om 400 meter te kunnen lopen kan het verschil betekenen tussen wel of niet zelfstandig kunnen wonen. En dan hebben we het nog maar over de kortste afstand.
Dat is ook precies wat Irma, Karin en Stijn van Buurtzorg Beverwijk onderstrepen: ‘Kijk, alle drie de dames zijn nog enorm actief en wonen ook nog zelfstandig. Harstikke belangrijk dat ze blijven bewegen.’.
Oudste deelneemster
Dat ‘bewegen’ en meedoen met de Rollatorloop nog heel lang kan bewijzen veel deelnemers aan de loop. Zo was gisteren de oudste deelneemster maar liefst 101 jaar oud. 
En ook de 93-jarige Hans Harchmang toont aan dat je ook na 9 decennia met een beetje geluk nog goed ‘uit de voeten’ kunt. Weliswaar liep hij gisteren niet mee, maar nog steeds schaatst hij dagelijks zijn rondjes op de klapschaats… achter de rollator! Het was deze zelfde Hans Harchman die samen met sprintkoningin van de jaren tachtig Nelli Cooman het startschot gaf.
Natte finish
Begon het evenement zonnig en met wat dreigende bewolking, precies op de finishlijn besloten de weergoden om een verfrissende regenbui over de hoofden van de deelnemers te laten neerdalen. Het kon de pret niet meer drukken: Iedereen kreeg na het passeren van de finishlijn de felbegeerde medaille omgehangen om daarna zo snel mogelijk beschutting te zoeken onder de parasols bij het podium.
Volgend jaar weer!
Over de vraag ‘Volgend jaar weer?’ hoefde niemand na te denken. Alle driehonderd gezichten zeiden eigenlijk allemaal hetzelfde: “Jammer dat het alweer voorbij is, maar de volgende keer zijn we er weer bij”.
Eigenlijk jammer dat er weer een jaar gewacht moet worden. Inmiddels kennen we in Nederland een enorm aantal grote loopevenementen, waar hardlopers, rolstoelers, wandelaars en powerwalkers aan deel kunnen nemen. Misschien een goede gedachte om ook vaker de ‘rollatorloop’ als onderdeel op te gaan nemen.
Uitgebreide foto-impressie Nationale Rollatorloop: klik op hoofdfoto
Voor een uitgebreide fotoserie met ruim 50 foto’s van de nationale Rollatorloop klik op de hoofdfoto boven dit artikel.
