Dinsdag 29 november heeft de Beverwijkse raad afscheid genomen van burgemeester J.F.C. van Leeuwen. Vanwege ziekte was Van Leeuwen al langere tijd niet meer in staat de functie uit te oefenen. Hij was burgemeester van Beverwijk van 1 januari 2008 tot 1 januari 2017.
Toespraken en gouden ‘Wijkertoren’
“Van Leeuwen was als burgemeester een begaafd spreker”, aldus burgemeester Freek Ossel. Een memorabele quote die Ossel vooral was bijgebleven was dat “hij het proces om tot een besluit te komen minstens zo belangrijk vond als het besluit zelf.” Van Leeuwen legde daar voor Beverwijk steeds nadruk op. Loco-burgemeester, Tim De Rudder, zei veel van hem te hebben geleerd in zijn begintijd als politicus voor de stad. Namens het college deed hij hem een lunch cadeau, ontving hij een portretfoto voor op de eregalerij en kreeg hij de gemeentelijke waardering, de gouden ‘Wijkertoren’, opgespeld.
Fractievoorzitter Van den Berg (D66) droeg in haar bijdrage onder meer een gedicht aan hem op, dat geschreven werd door voormalig stadsdichter Frits Smid: “Als de ambtsketting van zijn fiets loopt, wandelt hij gewoon verder”.
“Iemand met gevoel voor mens en bedrijf”
Zo omschreef de heer Henrar, directievoorzitter van Tata Steel Nederland, Van Leeuwen als mens. “Met een hart voor de maakindustrie.” Deze betrokkenheid kon mevrouw Bilars alleen maar onderstrepen. “Je was er altijd en overal, ook bij de voorbereidingen voor o.a. Koninginnedag. Niets was je te gek.” Namens de raad ontving hij van Bilars (Gemeentebelangen Beverwijk) een vulpen. Van Leeuwen is een fervent schrijver. Ook bleek er een nieuwe valuta te zijn geboren. Een nieuwe munt, de GuldenLeeuw, kreeg hij aangeboden door de heer Hiemstra, ‘burgemeester van Wijk aan Zee’.
Slotwoord
Van Leeuwen nam tot slot het woord. Daarmee kwam een eind aan zijn burgemeesterschap. Hij dankte de raad en het college voor de ondersteuning tijdens zijn ziekteverlof en de prettige samenwerking met vele partijen. “Een afscheid zegt meer over degene die hem aanbiedt, dan over degene die hem krijgt. Vergun mij nog een laatste opmerking: wij hebben hier waardevolle woorden gewisseld. Maar laten we niet vergeten, de echte wereld is daarbuiten. Dankuwel.”
