Een nieuwe column voor Nieuws.nl van Bosw8er Evert-Jan Woudsma over de de herfst, en vooral over de herfstkleuren.
Als het groen verdwijnt
(foto's en tekst: Evert-Jan Woudsma)
De regen wordt door de wind tegen de ruiten aan geslagen en spat uit een in nog meer druppels. Menig boom staat heen en weer te zwiepen op het felle ritme van de herfst. Ondanks het neerslagtekort is er niemand die meer denkt aan de droogte. Zeker niet die eenzame fietser die zonder regenpak op weg is naar zijn werk.
Ja, je kan wel zeggen dat de herfst is aangebroken. Langzaam aan zien we de kleuren veranderen en de eerste bladeren over de straat dwarrelen. Sommige zijn al volledig geel terwijl andere nog voor meer dan de helft groen zijn. Nog heel even en ook de diep rode en oranje kleuren zullen zichtbaar worden. En eigenlijk zaten deze kleuren al het hele jaar te wachten tot ze zichtbaar zouden worden.
In het voorjaar zien we deze kleuren niet. Dan genieten we van het frisgroene jonge nog niet aangevreten blad. Maar in de herfst als het groen verdwijnt komen er ineens andere kleuren tevoorschijn. Kleuren van hulpstoffen die de planten helpen bij voedselopname en groei.
De bladgroenkorrels bevatten in deze periode nog een behoorlijke portie energie oftewel suikers. Planten zijn wat dat betreft best zuinig en slim! Ze onttrekken het voedzame bladgroen uit de bladeren en slaan dit voedzame goedje op in takken, stam en wortels. Zo hebben ze over een aantal maanden weer een frissen groene start.
Wat achter blijft zijn de hulpstoffen. En deze stoffen, bijvoorbeeld caroteen zijn niet groen. Omdat deze stoffen niet langer nodig zijn, worden zij achtergelaten in het blad. En gelukkig maar! Zo kunnen wij iedere herfst weer genieten van de kleuren van deze hulpstoffen die uiteindelijk als afval op de bodem van het bos terecht komen.