Column van de Dag / ‘Een levensstijl’

Iedere twee weken een column van de buurtsportcoaches van Beverwijk en Heemskerk. Vandaag is het woord aan Bert Kalter, buurtsportcoach in Beverwijk, die het belang onderstreept van het zo vroeg mogelijk met de jeugd een begin maken met een actieve levensstijl en die zich en passant afvraagt wat nou eigenlijk het verschil is tussen freerunning en apenkooien.

We twijfelen er niet aan dat voldoende beweging een basis is in velerlei opzichten. Ook dat het belangrijk is voor de ontwikkeling van het kind en de vele jaren erna. Eigenlijk mag het nooit ophouden. Aan de beleving van sport zullen ook steeds meer andere activiteiten, normen en waarden toegevoegd worden naar mate men ouder wordt..

Vanaf jonge leeftijd zijn er vele verenigingen en organisaties die zich inzetten om met de jeugd een begin te maken aan een actieve levensstijl. Het geeft een grotere kans dat op latere leeftijd deze lijn wordt voortgezet.

Via vele kanalen worden we geprikkeld om nieuwe activiteiten te ontwikkelen die uitdagend zijn om zo ook de jeugd aan het bewegen te krijgen en te houden. De huidige Olympische Winterspelen is een prachtig voorbeeld van de vele capriolen die de deelnemers maken op ski’s en snowboard. Bijv. het freestyle skiën, cross country op de snowboard, eigenlijk teveel om op te noemen, maar een lust voor het oog.

Een redelijk nieuwe trend is het free running. Al hardlopend, rollend, duikelend, klimmend etc. over dakranden en muurtjes, schuttingen en je kunt het niet zo gek bedenken of men probeert via de kortste route van A naar B te gaan.

Wat we tegenwoordig zien is dat vele verenigingen, organisaties die zich inzetten om de jeugd in beweging te krijgen, deze redelijke nieuwe trend hebben opgenomen in hun aanbod, waarschijnlijk met de intentie om de jeugd lid te laten worden van desbetreffende vereniging. Een trend die ik zelf ook erg toejuich.

Zelf geef ik ook sport aan kinderen na schooltijd, in dit geval in sporthal de Moriaan in Wijk aan Zee. Het laatste kwartier zet ik ook verschillende turntoestellen achter elkaar met de intentie de kinderen zo snel mogelijk over de verschillende onderdelen te laten gaan. Dit gebeurt enkele keren achter elkaar tot dat ze geen boe en bah meer kunnen zeggen…….. Helemaal aan het einde kunnen de kinderen met rode koontjes nog even bijkomen onder het genot van een stuk fruit. De kinderen kijken er alweer naar uit hoe het parcours in de week daarop uitgebreid gaat worden. Dit parcours wordt met de week groter. Hierbij worden ze niet nagejaagd door een tikker maar de factor tijd.

Naar mate het parcours met de weken groter wordt roept het ook vele herinneringen bij mij op. Ik ga dan even terug naar de jaren dat ik op het lager- en voortgezet onderwijs zat, en met name naar de tijd dat de zomervakantie naderde. Het schooljaar werd namelijk veelal afgesloten met ‘apenkooi’. Wie kent het niet. Een aap (de tikker) die zijn metgezellen (overige leerlingen) in een kooi (gymzaal vol met alle turn toestellen, met touwen en ringen etc. uitgestald) najoeg, waarbij de kinderen niet met hun voeten op de grond mochten komen. Helaas werd het afgeschaft want er gebeurden teveel ongelukken.

Nu vele jaren later voeren we met z`n allen m.i. het apenkooien weer in maar dan nu onder een andere naam: 'Freerunning'.