Morgen om 10.00 uur gaan de deuren op van de RAI in Amsterdam voor de 76e editie van de Huishoudbeurs. Drie jaar hebben we erop moeten wachten omdat corona de voorgaande jaren spelbreker was. Maar nu kan het dus weer. Lekker ongecompliceerd genieten van allerlei noviteiten variërend van aardappelschilmesjes, schoonmaakartikelen en keukenapparatuur tot van alles op gebied van vrijetijdsbesteding, gezondheid en lifestyle. Hoe leuk dat is? Dat ligt er maar aan of je vrouw of man bent.
(tekst: Wim Meijer)
Het heeft helemaal niets te maken met etikettering. Het is gewoon niet anders: de Huishoudbeurs blijkt nog altijd een ‘vrouwendingetje’. Dat zit in de wortels van het evenement en is altijd zo gebleven. Gaan we ruim 100 jaar terug in de tijd dan zien we al de voorloper van de Huishoudbeurs: de ‘Damesbeurs’, ofwel de ‘Beurs van De Dameskroniek’. De eerste beurs vond plaats in 1920, toen georganiseerd door de Amsterdamse Dameskroniek – ‘het weekblad voor de ontwikkelde vrouw’. De eerste ‘echte’ Huishoudbeurs dateert van 1950, toen gehouden in de Houtrusthallen in Den Haag. En hoezeer dit gericht was op de (huis)vrouw blijkt hieronder:
Natuurlijk, we zijn in de laatste ruim 7 decennia hartstikke modern geworden, en de rol van de vrouw is sinds de vijftiger jaren van de vorige eeuw compleet veranderd, maar toch… ook bij de de nu inmiddels zesenzeventigste editie kunnen we er niet omheen dat de Huishoudbeurs een puur vrouwenfeestje is. De praktijk is namelijk dat slechts één op de tien bezoekers een man is, die in de meeste gevallen ook nog een keer niet helemaal op basis van eigen motivatie is meegekomen.
Hoe dat komt? Aan het aanbod op de beurs ligt het toch niet meer helemaal. Weliswaar ligt de focus van de beurs nog altijd meer op de interessegebieden van vrouwen, neemt niet weg dat er ook volop aanbod is waar ook mannen belangstelling voor hebben. De beurs is dan ook inmiddels meer lifestylebeurs dan huishoudbeurs. Maar dat blijkt toch geen effect te hebben op de aantrekkingskracht voor mannen. Waarschijnlijk ligt daar het toch wat ‘truttige’ imago vanuit het verleden aan ten grondslag.
Mannencafé
Ooit, en dan praat ik over 2014, werd geprobeerd om de mannen te motiveren voor de Huishoudbeurs door het in het leven roepen van een Mannencafé. De gedachte: terwijl de vrouwen aan het shoppen zijn wordt manlief in het Mannencafé geplaatst achter een pilsje en een krant.
Leuk bedacht, maar… het werkte niet! Ook in het ‘mannencafé’ was nauwelijks een man te bekennen. Logisch, want die enkele man die meegaat naar de Huishoudbeurs blijkt een functie te hebben. De meeste mannen maken zich namelijk nuttig met het dragen van de plastic tasjes met talloze proefmonstertjes die vrouwlief heeft gescoord. Daarbij blijkt dat hij aan het eind van de dag ook vaak de persoon is die de auto met vrouw en vriendinnen weer naar huis mag rijden. En dat laat zich niet combineren met een pilsje in het Mannencafé.
We gaan nog niet naar huis!
Cijfers van voorgaande jaren vertellen dat bezoekers gemiddeld 6 uur lang op de beurs blijven. Ik moet bekennen: Dat heb ik nooit getrokken! Maar daar ben ik dan ook een man voor. Die zes uur zal dan ook voorbehouden zijn aan de vrouwen, veelal van gemiddeld iets boven de veertig, die op de beurs maar één boodschap uitstralen: “We gaan nog niet naar huis, nog lange niet!”
Natuurlijk, ik kan er nu wel een beetje cynisch over zitten doen, maar de realiteit is gewoon dat de Huishoudbeurs na 75 jaar toch nog steeds goed is voor zo’n kleine 200.000 bezoekers, en daarmee mag je het fenomeen toch best succesvol noemen.
Vanaf morgen kan iedereen dus een volle week gaan genieten van toch weer keukenprimeurtjes, geurtjes, mode, seks-stimulerende attributen (toch wel iets veranderd in die 75 jaar) en van allerlei optredens van min of meer bekende Nederlanders.
De deuren van de RAI gaan open gaan om 10.00 open. Dames…veel plezier! Heren… sterkte!
