Burgemeester Freek Ossel zei tijdens de nieuwjaarsreceptie dat Beverwijkers trots moeten zijn op hun stad. Daar heeft hij helemaal gelijk in. De mensen, de bedrijvigheid, de geschiedenis vormen een prachtig palet. Er is nog iets wat ik bijzonder vindt: Beverwijkers hebben echt hart voor hun stad.
Dat er veel gesloopt en veranderd is de laatste jaren gaat velen aan het hart. Gelukkig wordt zo nu en dan de balans gevonden. Neem de voormalige pastorie aan de Breestraat. Dit prachtige en bijzondere pand is behouden gebleven dankzij de inspanningen van velen. Een van de laatst overgebleven patriciërswoningen uit de zeventiende eeuw, in bijna originele staat en in die zin uniek in Nederland.
Staat zomaar op de Breestraat. Nog steeds. Dankzij Stadsherstel bleef het pand behouden en werd het mooi gerestaureerd en wacht het op een nieuwe bestemming. Niet alles wat oud is wordt onbruikbaar, zo zie je maar. Burgemeester Ossel, de wethouder, raadsleden, ze waren vanmiddag allemaal bij de heropening.
De burgemeester glom van trots en hield een mooie speech waarin hij velen bedankten. Hij vergat echter een paar mensen te noemen: die vele Beverwijkers die zich in 2010 sterk maakten voor het behoud van dit pand, handtekeningen ophaalden, pleidooien hielden. In die tijd had de kerk het pand opgegeven, trok de gemeente zijn handen er vanaf. Maar de Beverwijkers: zij gaven het niet op en daarmee begon de eigenlijke redding.
Die mensen waren niet aanwezig vanmiddag om het glas te heffen. Misschien is het ook niet belangrijk, het resultaat telt. Al denk ik dat de burgemeester zeker vandaag best wel trots op zulke inwoners had mogen zijn.
Van Roetz
- Fotografie door Leo Tillmans (heropening en uitreiking van cheque en Monumentenprijs dindagmiddag rond 15.00 uur)
