Iedere twee weken een sportcolumn op BeverwijkNieuws en HeemskerkNieuws, verzorgd door de vijf sportcoaches van Beverwijk en Heemskerk (Marja Pronk, Bert Kalter, Robin Welp, Chelsea Edwards en Bart Neeft) met als centrale boodschap: Iedereen die wil sporten moet dat ook kunnen! Vandaag voor de derde keer het woord aan Robin Welp, Buurtsportcoach Actieve Jeugd in Beverwijk.
Talent, plezier of inzet?
Wat maakt iemand goed in sport? Talent, inzet, of beiden? Wanneer heb je talent en wie bepaald dat, en op welke leeftijd moet je dat hebben? En inzet, is dat domme kracht of is dat trainbaar? Er zijn verschillende visies op bewegen en over het algemeen is wel bekend of je in een bepaalde sport goed bent. Toch leveren verschillende trainers en leraren en andere uitkomsten.
Oefenduur en oefenruimte
Waarom doet iemand aan sport? Komt dat van de ouders, of ben je ermee in aanraking gekomen omdat je vrienden het leuk vinden en doen? Als voetballer was ik net als alle voetballers dagelijks op het schoolplein te vinden. Als het schoolplein vol was werd er paaltjesvoetbal gespeeld op het garagepleintje. De garages maakten teveel herrie dus je moest wel zuiver schieten om de buurman niet teveel te sarren. Trainen deed je op verschillende ondergronden en met zelf gemaakte regels.
Tegenwoordig is een vrij veldje lastig te vinden en als het al als speelplein bestempeld is, dan is het ambtelijk voorbestemd met speelwerktuigen die veel vrije keuze in de weg staan en leeftijdgebonden zijn. Bovendien liggen de keuzes voor computers en elektronica op de loer. Meer keuzes, minder werkuren, minder talent?
Scouting en organisatie
De Nederlandse verenigingscultuur is van oudsher opgebouwd rond vrijwilligerswerk. Als er iets van geld is gaat dat naar de eerste teams. Dat zijn de vlaggenschepen, de trekpleisters. De beste trainers zijn voor de hoogste teams, die trainen het meest, op de beste velden en wellicht op de mooiste tijden. Als je iets minder speelt, krijg je minder. Je kunt je afvragen of dit klopt. Als je minder speelt, heb je dan juist niet meer aandacht nodig om minstens net zo goed te worden en net zo veel kansen te krijgen als de hoogst spelende leden?
Ik vind dat een lastige discussie. In de vereniging mag je meestal al blij zijn als er een trainingsaccommodatie beschikbaar is en dat er een welwillende vader of moeder zo gek is om de training te verzorgen. En dan zijn er wel beroepsopgeleide krachten waar je als vereniging extra training kunt inkopen, maar die wordt dan toch eerder ingezet voor de selecties.
Selecteren betekent keuzes maken
Als je bij de eerste keuze zit, dan kun je je doorontwikkelen. Maar als je niet bij de eerste keuze zit, blijkt in de praktijk dat je minder kansen krijgt, minder trainingen en vaak minder opgeleide trainers. Daarmee is je kans verkeken en wordt de kloof met de intenser trainende elite van de club elke week groter. Het ligt voor de hand dat daarmee ook de motivatie afneemt. Immers: de beste trainers zorgen vaak voor het meeste plezier en de meeste betrokkenheid bij de sport.
De kalender bepaalt of je talent hebt
Misschien is het goed om even te kijken op welke gronden keuzes worden gemaakt. Een Engelse onderzoeker deed onderzoek naar geboortedata van profvoetballers in Nederland. 80% van de profvoetballers was geboren in het eerste half jaar (jan – juni). Logisch als het scoutingapparaat ernaast wordt gelegd waarbij ontwikkelingsgerichte factoren bepalen of je goed bent of niet.
Als je in januari bent geboren ben je een bijna een jaar verder dan iemand van december. De kans dus om als ‘najaarskindje’ te worden geselecteerd is dus beduidend kleiner. En dat kan dus forse gevolgen hebben. Juist op jonge leeftijd kan zo’n ‘bijna jaar’ verschil in de ontwikkeling het verschil maken tussen wel of niet gescout worden. En wordt je niet gescout dan is dat een typisch geval van ‘jammer’ en sta je op een veldje achteraf. En de trainingsachterstand, tja, die haal je uiteindelijk niet meer in. De kalender bepaalt dus in deze of je talent hebt of niet.
Schoolsport en omni-verenigingen
De oplossing? Je wordt goed door veel te oefenen. Iedereen moet dus hetzelfde aanbod kunnen ontvangen. Gelijke kansen voor iedereen! Is dat een utopie? Is het mogelijk om trainers en velden te delen? Is het mogelijk zelfs leden te delen? Alle vereniging houden bij de overschrijvingsperiode angstvallig de deuren gesloten, maar moet je juist niet stimuleren dat mensen die weg willen ook weg kunnen en ze juist helpen bij een goede keuze?
De makkelijkste manier om gelijke kansen te scheppen is wellicht de schoolsport. Werken aan een Amerikaans model met sportthema. Terug naar een soort omni-vereniging waarbij je eerst alle sporten kunt uitproberen. Ondervinden wat je leuk vind en waar je goed in bent.
Als…
In de vorige column schreef ik dat de meeste Beverwijkse scholen maar 1x in de week gymmen. Als we beginnen met dat te verdubbelen, dan sport iedereen sowieso 2x in de week. Als elke school bovendien een vereniging aan zich kan binden voor een naschoolse activiteit, zitten we op 3. Als scholen de naschoolse sporten delen met de buur(t)school zijn dat er 4. Als…..
De LO contactpersonen van alle Beverwijkse scholen zijn uitgenodigd om 24 januari 2017 aanwezig te zijn op de eerste bijeenkomst bewegingsonderwijs. Tips, informatie en trucs worden gedeeld om meer kinderen op een plezierige manier in beweging te krijgen.
Robin Welp
Buurtsportcoach actieve jeugd
